Het is nu denk ik een jaar of 8 geleden, dat ik samen met Roel het troosteloze achteraf zaaltje van De Wel inliep en we ons allebei rot schrokken omdat het ‘instituut’ wat zo’n belangrijke rol in onze jeugd en leven had gespeeld op sterven na dood was. En plots schoten er allerlei beelden door mijn hoofd van de dingen die oh zo belangrijk voor me waren geweest. Van Wim Kersbergen die me schaken leerde op de Jac P Thijsseschool in de vierde klas, op dat moment het speellokaal van CSV; naar vrijdagavond douchen en de spaghetti bolognese van mijn moeder eten (jaja 1x douchen per week was toen heel normaal), van de blikjes cola die ik daar dronk, verkocht door de zus van Harold van Dijk (waar ik stiekem een beetje verliefd op was). Van de altijd goedlachse voorzitter Co van Dijk, Paul Ham, Leo de Jager, Leo Vlug, jeugdleider Theo Schlink (waar ik altijd een beetje bang voor was, want die man kon echt schreeuwen). Van de samensmelting met de jeugd van Paradijssel, waardoor plots ook heel veel jongens uit Nieuwerkerk aan den IJssel zoals Leon Koster, Stefan Tabak en Reinoud Segers lid bij ons werden. Och Paradijssel: decor van de JCK’s, ravotten tussen de houten barakken waarna je snel weer achter je bord geroepen werd voor de volgende ronde (Theo kon écht hard schreeuwen), tekenen van een onbezorgde jeugd en voor mij het begin van een levenslange vriendschap met Roel die nog steeds bestaat. En daarna: De Gaarde, de Open Capelse Jeugdkampioenschappen, onze beruchte oudejaarsfeestjes, de jeugd die Nederlands Kampioen werd, het eerste team dat zich door de KNSB knokte en uiteindelijk als Ortec een jaar aan de Hoofdklasse mocht ruiken. Dat alles schoot die avond door mijn hoofd. Lees verder →