Vrijdag 7 november kwam Dordrecht 4 bij ons op bezoek, een op papier veel zwakkere tegenstander. In het begin leek het of we over hen heen zouden walsen.
Gert Zwartjes leek tegen Arjan problemen te hebben met zijn ontwikkeling, Mark had ook een snellere ontwikkeling, Dick Nugteren koos tegen Willem een passieve opzet, op bord 7 speelde Elroy Peters (tegen Hans) zijn loper onnodig heen en weer. Hans Boersma kwam tegen Thomas al na de 4e zet in dusdanige problemen dat Thomas een pion won, toen nog één en toen een stuk, waarna het al snel 1-0 werd.

Daarna leek de wedstrijd te kantelen en halverwege de avond verwachtte ik slechts een nipte overwinning. Arjan kreeg een stelling warin hij zeker niet beter stond. Rob had een zeer gesloten stelling waarin het niet duidelijk was of daar wat uit te halen viel. Harry ging in de aanval, verloor een pion, erger was dat hij een geval van schaakblindheid had, in de volgende combinatie had hij over het hoofd gezien dat zijn loper de toren nog zou blokkeren, dit resulteerde in stukverlies. Willem verloor zijn initiatief bij de afwikkeling naar het eindspel. Walter die een pion had geofferd verloor nog een pion waarna zijn stelling snel verslechterde.

Uiteindelijk kreeg Arjan, nadat hij een remise-aanbod had afgewezen plots een onweerstaanbare aanval. Mark won 2 pionnen en was bereid in zijn aanval eventueel een stuk te offeren waarna Anton de Maertelaere het niet meer kon houden. Rob wikkelde af naar een gewonnen eindspel. Hans won een pion, had een verbonden vrijpion en aanval die beslissend was. Einduitslag 5 1/2 – 2 1/2.