Het derde….waar zal ik beginnen. Na een roemruchte opmars vorig jaar moest het derde helaas het hoofd buigen in Gouda, om daarna glorieus te winnen op de ZH eilanden van het team dat al zeker dacht te zijn van het kampioenschap. Het bier stond al klaar, de bitterballen waren al besteld, maar helaas dachten onze matadors daar anders over (vooral Menno’s partij is een memorabele; het enige jammere puntje was dat de bitterballen nu helaas aan mijn neus voorbij gingen). Vol trots ondertekende ik daar het formulier met de gedachte: volgend jaar wordt ons jaar…
Dit jaar moesten we helaas wel weer het derde team omgooien vanwege een aantal leden dat helaas gestopt is, en ook Bas kan ons team jammer genoeg niet bijstaan zoals hij zou willen. Daar staat tegenover dat er een aantal erg sterke spelers bij zijn gekomen zoals Willem Klein, en ook Walter Vermeer is in thuiswedstrijden beschikbaar. De eerste wedstrijd echter kon ik deze beide heren niet opstellen, gelukkig waren onze voorzitter en zijn zoon bereid in te vallen. En zo togen wij op een mistige maandagavond over de IJssel heen naar de burcht van onze aartsrivalen.
Toch bijzonder om te zien dat ze het in Krimpen wel voor elkaar krijgen om tegen een niet al te hoge vergoeding een zeer aangename speelzaal te hebben, goed centraal gelegen, voldoende ruimte en een prima bar (tenzij hun contributie 2x zo hoog is als de onze maar dat betwijfel ik). Maar helaas is Capelle wat dat betreft niet zo behulpzaam.
De wedstrijd dan, gezien de gemiddelde leeftijd van het team had ik verwacht op een rustige langzaam voortvloeiende avond. Echter mijn droom viel snel in duigen nadat ik binnen 10 minuten op erg veel borden overal vuurwerk zag losbarsten….de wedstrijd zelf kan ik het beste zo typeren:
Het verhaal van de avond:
Zonder twijfel bord 2 Rik, deze staat de hele avond belabberd en een stuk achter, maar weigerde op te geven. Al koste het hem wel erg veel tijd om steeds de juiste oplossing te vinden. Dit betekende dat hij in de eindfase nog maar 2 minuten had, tegenover zijn tegenstander meer dan een half uur. Echter, Rik gebruikte zijn bedenktijd wel goed, want tijdens dit tijdnoodduel kwam ik erachter dat Rik het stuk weer terug gewonnen had, sterker nog, er stond nu een stelling op het bord met ongelijke lopers wat verdacht veel op remise leek. Zoals u misschien bekend is, zijn de spelregels betreffende het speeltempo tot veler verrassing niet aangepast door de RSB waardoor we nu nog steeds spelen volgens het oude tempo van 1 ¾ uur voor de hele partij. Dit betekent echter ook dat veel oude regels ook nog gelden, en één daarvan is dat je als speler niet je tegenstander door de vlag mag jagen in een stelling die overduidelijk remise is. Dit was hier echter wel het geval, de tegenstander van Rik begon één keer mee te vluggeren, waarbij ik direct de wedstrijdleider waarschuwde (die helaas niet zoveel verstand van zaken had). En dit gebeurde daarna nog een keer waarna ik netjes bij de wedstrijdleider aangaf dat ik een tijdstraf eiste voor de tegenspeler van Rik, in dit geval geen tijd eraf voor zijn tegenstander (dat zou immers geen effect hebben) maar wel 2 minuten meer voor Rik. Zoals ik al zei de wedstrijdleider zelf begreep niet zo goed wat ik bedoelde, gelukkig heeft Krimpen een nationaal arbiter in huis in de vorm van voorzitter Henk Greevenbosch die wel juist ingreep.
Echter ik als teamleider maakte één cruciale fout, waarvan ik hoop dat mijn teamleden hem goed in de oren knopen voor de rest van het seizoen. Ook al is de stelling remise, zoals al eerder omschreven hierboven, ik als teamleider mag dit absoluut niet aan mijn teamlid doorgeven, dit zal hij/zij zelf moeten aangeven. In dit geval fluisterde ik dat Rik wel in zijn oor, maar gelukkig werd er alleen een vermanende blik mijn kant op gegeven. ½
De melker van de avond:
Zonder twijfel Jan ten Brinke op bord 1, en dit is geenszins negatief bedoelt. Jan buitte een ruimtevoordeel langzaam uit naar een pionnetje voor, een kwaliteit voor en uiteindelijk naar de mooie winst in deze partij, en vroeg zelfs halverwege de avond of hij voor het team remise moest aannemen. Altijd aangenaam zulke teamleden te hebben. 1
De schlemiel van de avond:
Ook zonder twijfel, dat is Menno die speelde op bord 3. Menno heeft een bijzonder boeiende partij al de hele avond waarbij hij een stuk gegeven heeft voor 3 verbonden vrijpionnen die eng snel naar zwarts achtste rij opmarcheren. Helaas heeft Menno erg veel tijd verbruikt en is de stelling bijzonder complex hoe dichter de pionnen namelijk bij de promotie komen, hoe beter ook de zwarte stukken komen te staan om dit tegen te houden. Menno vindt dan ook helaas in tijdnood niet de winnende voortzetting, waarbij ik ervan overtuigd ben dat als hij 10 minuten meer had gehad hij deze wel gevonden had. En verliest alsnog de partij. 0
De compliceerder van de avond:
Arjan op bord 4 heeft het erg lastig in de opening met een vervelende penning van zijn paard op f6, echter wit weigert te rokeren waarna Arjan langzaam maar zeker de druk op de witte koning kan opvoeren en pionnetje voor pionnetje van zijn tegenstander afsnoept. Tot deze rond 22.00 gedwongen is om op te geven. 1
De mooiste van de avond:
Jan van Dijk op bord 5, Jan heeft erg vaak last van vervelende openingen waardoor hij vaak wat gedrongen komt te staan. Ik geloof dat Jan deze avond besloot om het maar eens over een andere boeg te gooien. En zo ontstond er een stelling waarbij beide spelers op de andere vleugel rokeerden en Jan een mooie open f-lijn gecreëerd had. Zo mooi zelfs dat hij een dame voor een toren won, en zijn tegenstander drie zetten later ook nog eens een stuk verloor. Waardoor om 21.37 al het volle punt bijgetekend kon worden. 1
De opening van de avond:
Bjorn op bord 6, werkelijk een erg dynamische opening verscheen er op het bord waarbij de witte koning niet kon rokeren en de witte toren op a1 leek te verpieteren. Helaas was Bjorn niet in staat het in het middenspel af te maken en zijn voordeel vast te houden. En moest hij zijn hoofd buigen. 0
De voorzitter van de avond:
Op bord 7 streed Eduard die avond om de titel van mooiste partij, en ik heb het vermoeden dat hij er zelf ook erg trots op is. Na een rustige opening (als enige van de 8 zo ongeveer) barste ook hier na een uur spelen de hel los en werden er aan alle kanten pionnen ver opgespeeld. Eduard had echter de bovenhand, en drong de zwarte stelling erg fraai binnen met de dreiging van promotie. Waarop zijn tegenstander gedwongen was om op te geven. 1
De pionnenmars van de avond:
Andre op bord 8 heeft al de hele avond een mooi paard op e5 en maakt hier later dankbaar gebruik van om met zijn c pion op te stomen. Deze is uiteindelijk niet meer tegen te houden waarna promotie volgt, en zijn tegenstander hem de hand reikt. 1
Als u goed heeft meegeteld dan heeft u de eindstand van 5 ½ – 2 ½ in het voordeel van CSV 3 tegen Krimpen 5 zelf al bepaald. Al met al een mooie eerste overwinning die naar meer smaakt dit seizoen. De volgende wedstrijd is die op 1 november tegen Charlois/Europoort. Hopelijk wordt dit weer zo’n mooie gedenkwaardige avond
Uw teamleider
Rob Docter
(Door: Rob Docter, teamleider van CSV 3, geplaatst op 17 oktober 2013 )