Op vrijdag 8 november ontvingen we Nieuwerkerk 1 in De Wel. Onze buren waren ruim op tijd gearriveerd evenals de spelers van CSV 1. We mochten dan wel op rating favoriet zijn, 2000 – 1874, je moet het ook nog aan het bord waarmaken. Het Nieuwerkerkse team is in ieder geval op rating onze grootste concurrent in Klasse 1B voor promotie. Kortom er was sprake van een sleutelwedstrijd. Beide partijen waren zich dat goed bewust en verschenen in de sterkst mogelijke opstelling. Het is altijd weer even afwachten of onze tegenstander met een tactische opstelling komt. Dit keer ontweek Hans Ranft het eerste bord en zette zich aan bord 8, terwijl Cees Klein bord 6 inruilde voor bord 1. Zoals zal blijken leverde deze tactische manoeuvre weinig tot niets op. Het enige effect tot nog toe is dat Léon van alle spelers de zwakste tegenstand op rating heeft gehad!
De wedstrijd kende een vrij regelmatig verloop. Zoals meestal speelde Jaap Rusch aan Bord 4 met wit een snelle partij regen Jeroen Eijgelaar (1844). Zwart viel aan met D+P, maar dat was te weinig materiaal om echt gevaarlijk te worden. Na een grote afruil resteerde een T eindspel met ieder 4 pionnen, waaronder voor wit een vrije b-pion. Ook hier eindigde dit in een theoretische remise: ½ – ½
Aan Bord 1 mocht Cees Klein (1842) met wit het opnemen tegen Léon Koster. Wit speelde dapper f4 en g4, wat er dreigend uitzag maar wel een zwakke plek creëerde op e3. Zwart won een pion en wat later een 2e en toen was er geen houden meer aan: 1½ – ½.
Aan Bord 5 speelde Roel Trimp met zwart een fraaie partij tegen de Nieuwerkerkse teamleider Edo Pauwelse (1908). Op rating waren ze aan elkaar gewaagd. In de partij creëerde Roel een griezelige open g-lijn, die Edo fataal werd toen wel veel zwarte stukken zijn stelling binnendrongen: 2½ – ½.
Aan Bord 6 nam Mark Vermeer met wit het op tegen Johan de Koning (1817). Mark trok al spoedig ten aanval met D+P. Een matdreiging leverde 2 pionnen op en een ongelukkig geplaatste zwarte K voor de troepen op g6. Mark nam de tijd om af te wikkelen naar een pionneneindspel met nog steeds 2pi meer. Het was zo duidelijk gewonnen dat De Koning zijn zwarte koning omlegde: 3½ – ½.
Aan Bord 2 moest Jan Peter Bogers nog wat goed maken. Dat deed hij bekwaam met wit tegen de Nieuwerkerkse topspeler Leon Willemen (1935). In de opening liep zwart een achterstand in ontwikkeling op, die hij niet helemaal te boven kwam. In het vervolg kwam wit een kwal+pi voor wat uiteindelijk JP tot de matchwinnaar maakte: 4½ – ½.
Aan Bord 8 speelde Paul van der Lee met wit een zware partij tegen topspeler Hans Ranft (1931). Lang vreesden we dat Hans zijn rating overwicht zou verzilveren, maar in wederzijdse tijdnood keerden de kansen en was Paul dicht bij een sensatie. Het liep met een sisser af, eeuwig schaak: 5 – 1.
Aan Bord 3 had Stefan Tabak spelend met de zwarte stukken te maken met Rob Hoogland (1909). Ook daar werd na een lange partij de vrede getekend: 5½ – 1½.
Ten slotte Bord 7 waar Patrick van der Lee zwart had tegen Richard Zijleman (1809). Lange tijd was er goede hoop dat Patrick de remise haven zou kunnen binnenlopen. Helaas vocht hij tegen extreme tijdnood en was het direct uit toen hij een stuk losliet op de verkeerde plek: 5½ – 2½.
Met deze overwinning is een flinke stap gezet in de richting van promotie. Om de teamgeest verder te versterken op weg naar de promotieklasse hebben we onze overwinning aan de bar gevierd tot de late uurtjes, waar we overigens onze slachtoffers troffen die daar hun nederlaag verwerkten. Ons gezamenlijk motto was: gedeelde smart is halve smart en gedeelde vreugde dubbele vreugde. Onze volgende tegenstander is Onésimus 1. Dit team heeft nu als enige concurrent 4 matchpunten. We spelen op donderdag 28 november een uitwedstrijd tegen hen. Op donderdagavond 14 november worden er 2 partijen vooruit gespeeld. Ik ga er van uit dat Onésimus heel “nuttig” voor ons zal zijn!
(Door: Hans Blokland, teamleider CSV 1, geplaatst op 9 november 2013)