Op vrijdagavond 14 november was er een ware streekderby tussen Capelle en Gouda. CSV 1 speelde een thuiswedstrijd tegen het sterke Messemaker 2 in de promotieklasse van de RSB. Voor het eerst in ruim 2 jaar was er sprake van een gelijkwaardige tegenstander. De speelsterktes ontliepen elkaar niet veel. Alleen aan onze topborden hadden we een duidelijke +. Kortom, na 15 overwinningen en 2 promoties zou het er echt om spannen.
Beide teams verschenen in een zo sterk mogelijke opstelling. Dit keer geen tactische opstelling zodat Léon Koster zijn krachten kon meten met de Goudse nr 1 Eduard van Dijk. Ruim op tijd was iedereen aanwezig en kon wedstrijdleider Jasper Valstar het sein op groen zetten. Dat er sprake was van een heet gevecht bleek wel uit het oplopen van de temperatuur ondanks het vooraf uitzetten van alle radiatoren! Iets na negenen sloeg de vlam in de pan op bord 8, waar Paul van der Lee met wit spelend met zijn dame was ingeslagen op g7. Zou Henk de Kleijnen (1830) zijn K in veiligheid kunnen brengen? Henk ging met 2P+T op jacht naar de witte Dame. Precies op het moment dat het spannend ging worden, blunderde zwart een vol stuk weg in een moment van volslagen schaakblindheid: een aanval met Tg4 op de Dame werd afgestraft door het daardoor ongedekte P op f6 van het bord te slaan. De ruïne die daardoor ontstond, maakte doorspelen zinloos. Dus om 21.07 uur was het 1-0 voor CSV. Een opsteker voor de één, een domper voor de ander! Psychologisch gezien een mokerslag, die achteraf minder hard aankwam dan ik had verwacht. De Gouwenaars rechtten hun ruggen en gingen er eens goed voor zitten. In de loop van de avond werd het steeds onduidelijker of CSV de voorsprong kon behouden. Op grond daarvan moest ik enkele malen terughoudend zijn bij de vraag of men op remise mocht spelen. Aan de borden 5 en 7 dreigde voor ons groot onheil, terwijl aan de borden 2 en 6 remise een steeds reëlere uitslag leek te worden. Lichtpuntjes waren er aan de borden 1 en 3. Veel meer dan hopen op een kleine overwinning leek er niet in te zitten. Na ruim 2 uur kwam er om 23.15 uur enige tekening in de strijd. Aan bord 2 werd tussen Stefan Tabak en Erich Karstan (2054) tot remise besloten, nadat een witte vrijpion op b5 werd afgeruild en alle muziek uit de stelling was verdwenen. Aan bord 6 leek Mark Vermeer met wit een stevige stelling te hebben met ruimte voordeel door pionnen op c5 en d5. Kees Brinkers (1929) verdedigde zich bekwaam en het resterende eindspel was potremise. Daarmee kwam de stand op 2-1. Aan bord 7 zag het er lange tijd niet goed uit voor Jaap Rusch, die met zwart speelde tegen Wouter Schönwetter (1846). Na Pe5 dreigde er van alles, maar wit verzuimde de/een winnende zet te doen. Daardoor kreeg Jaap tegenkansen tegen de witte koning en dat leidde ten slotte tot remise door eeuwig schaak om 23.20 uur: 2,5-1,5.
De ontknoping naderde en de tijdnood maakte slachtoffers aan de overgebleven borden. Aan bord 4 stond Roel Trimp spelend met wit goed tegen Arjan Hennink (2011), maar overzag tegenkansen, waarbij zijn D werd ingesloten. Echter een laatste Schwindel verhing de bordjes: in één zet van een stuk achter naar een stuk voor: dus om 23.25 uur geen 2,5-2,5 maar 3,5-1,5! En twee minuten later was de buit binnen aan bord 3, waar Jan Peter Bogers met zwart speelde tegen Arjan van der Leij (2046), na een zenuwslopende eindfase. JP speelde een sterke partij, maakte goed gebruik van de achtergebleven ontwikkeling van wit en leek op winst af te koersen. Aan het eind ging het fout en kwam JP verloren te staan, maar wit speelde Sinterklaas en gaf twee stukken cadeau: 4,5-1,5. Tijd voor Messemaker om wat terug te doen aan bord 5. Ons oud-lid Remco Hylkema (1979) speelde een sterke partij tegen Hans Hoornstra. Hans kwam al snel in problemen, maar leek ze in de loop van de partij redelijk opgelost te hebben. Aan het eind trok Remco aan het langste eind: 4,5-2,5. Resteerde de partij van Eduard (2100) en Léon aan bord 1. Léon kreeg een prachtige toren op c4, won later een kwaliteit en speelde het sterk uit. De partij eindigde doordat wit in verloren stelling door de vlag ging: 5,5-2,5!
Daarmee heeft CSV 1 zich voorlopig aan de kop genesteld van de promotieklasse en zich daarmee nadrukkelijk als kampioenskandidaat gemeld. Op 12 december is de volgende wedstrijd uit tegen Charlois Europoort 4, dat na twee nederlagen tegen de topploegen Rokado en Messemaker gebrand zal zijn op een goed resultaat.