Op vrijdagavond 10 april rond half zeven verzamelde het CSV-bekerteam zich op het terras van Brasserie Dylans op de Kralingseweg 224 in Rotterdam. Hier is het speellokaal van SO Rotterdam tegenwoordig gevestigd en op verzoek van Rokado ging hier de finale voor de RSB-beker plaatsvinden. Goed idee van Jan Peter om hier ook een hapje te eten. Het bleek een geweldig idee toen we heerlijk in het voorjaarszonnetje ook nog op het terras konden eten! Onze oud-leden Harold van Dijk en Frieda Arnold schoven ook aan en verhoogden de gezelligheid in een zeer ontspannen sfeer. Het was de voorbode van een geslaagde avond.

Stefan, Jan Peter, Mark, Hans en León vieren de bekerwinst.

Geen plaats voor stress of zenuwen, maar gewoon relaxt en ontspannen. Grappen waarom ik eigenlijk die wisselbeker had meegenomen, want die bleef toch in Capelle? Alleen maar voor het nieuwe plaatje was mijn sluitende verdediging. Ruim voor acht uur zagen we de competitieleider en de mensen van Rokado langskomen en was het tijd om aan de strijd te beginnen. Maar niet voor dat Harold had bedongen dat de echte strijd pas na half elf mocht ontbranden. Het moment waarop zijn schaaktraining voor de jeugd was afgelopen. Frieda nam de taak op zich om met het thuisfront te communiceren. Bij de toss mocht zij de kleur kiezen. Zij koos voor zwart, zodat Stefan aan bord 2 wit had…Beide teams waren compleet in de sterkst mogelijke opstelling met een licht gemiddeld ratingvoordeel voor CSV: 2134 tegen 2079. Zou CSV kans maken op een revanche voor de competitienederlaag?
Aan bord 1 lootte Léon Koster dus opnieuw zwart tegen Hans van der Linden (2122). Al na een paar zetten ging er iets vreselijk mis bij wit op veld c3 en dat kostte ofwel 2 pionnen met een kansloze stelling ofwel een pion + kwaliteit met enkele tegenkansen. Wit koos voor het laatste, maar het leek slechts een kwestie van tijd, niet meer dan enig uitstel van executie. Inmiddels ontmoetten aan bord 3 Jan Peter Bogers met zwart en Ben Boog (2064) elkaar opnieuw en wederom met dezelfde kleuren. Het was een gelijk opgaande strijd en om 22 uur werd tot remise besloten op voorstel van Jan Peter: 0,5-0,5. Inmiddels had Harold zijn training beëindigd en kon dus getuige zijn van het slot van een lange aanval die met enkele mokerslagen werd afgerond om 22.35 uur: 1,5-0,5. Dat laatste gold ook voor Jasper Valstar en Ton Dulk die constateerden dat het eerder verstuurde appje wel vooruitziend maar toch voorbarig was geweest en voor Theo Heukels.
Aan bord 4 speelde Mark Vermeer met wit tegen Rick Ensering (2057). Om tien over negen na zet 18 waren alle zware stukken afgeruild en resteerde een pionneneindspel met wederzijds L+P. Wit leek wat beter te staan, maar zwart verdedigde zich actief. In remise stand bood Mark remise aan, maar dat werd geweigerd. Een enkele zet later zette Rick zijn enig overgebleven stuk en prise en daarmee was de winst een feit om 22.50 uur: 2,5-0,5. Het gezicht van Mark sprak boekdelen: verbijstering na deze apotheose! Dus de wisselbeker behouden en een schaakklok verdiend!
Het wachten was nu op Stefan Tabak, die met wit speelde tegen Han Westenberg (2074). Stefan bracht in de opening een kansrijk pionoffer om een half open g-lijn te creëren. Er kwam lange tijd weinig tekening in de strijd. Wat wel opviel was dat Stefan nogal besluiteloos leek en erg lang aarzelde met het doen van zetten, daarmee de omstanders in lichte paniek brengend. Om 22.20 uur leek Stefan wel goed te staan, maar had nog maar 14 tegen 51 minuten voor Han. Je moet niet denken dat dit Stefan stimuleerde tot het sneller doen van zetten. Om 22.45 uur was de stand in tijd 2,5 tegen 37 minuten. Wanhoop maakte zich van de toeschouwers meester: als Mark niet verder dan remise kwam en Stefan door zijn vlag ging, zou de voorlopige eindstand 2-2 zijn en moest er gesnelschaakt worden. Vijf minuten later met nog een paar seconden op de klok voor Stefan won Mark, waarmee de wanhoop verdween. Stefan hield het nog 10 minuten vol om steeds 4 seconden na te denken en dan een zet te doen. Het ijskonijn! Niet zomaar zetten, maar krachtzet na krachtzet. We verdenken hem ervan dit erom te doen. Enige vertwijfeling moet bij Han hebben postgevat. Dat had tot gevolg dat toen Stefan een paardvork dreigde dit niet werd opgemerkt. Een fractie van een seconde te laat werd de vergissing ingezien en Han wachtte ondanks de 7 seconden op de klok van Stefan de torenwinst niet af en daarmee werd de eindstand wel wat geflatteerd 3,5-0,5 voor CSV. De revanche voor de nederlaag in de promotieklasse was daarmee een feit. Dankzij de promotie van Rokado naar de KNSB hebben we volgend jaar weinig last van ze. Dat maakt de weg vrij voor CSV. We hebben de overwinning gepast gevierd in aanwezigheid van onze voorzitter die op tijd was voor de felicitaties samen met onze supporters Harold en Theo van de overkant van de IJssel.