De gezamenlijke slotronde in de Promotieklasse was een groot feest: met 64 schakers samen in acht teams werden vier spannende wedstrijden geleverd, waarbij het ten slotte ging om halve bordpuntjes. In 3 van de 4 wedstrijden ging het om handhaving of degradatie. Vijf teams konden nog degraderen. Voor de tegenstander van CSV 1 spande het er tot het laatste moment om. Fianchetto 1 moest namelijk 3 bordpunten halen om zeker te zijn van handhaving. Ze kwamen er dichtbij met 2 bordpunten en waren daarmee afhankelijk van de wedstrijd tussen Spijkenisse 2 en RSR Iv T 3.
Als de uitslag 4-4 zou zijn geworden, zou Fianchetto 1 alsnog zijn gedegradeerd en bij de uitslag 3,5-4,5 zou Spijkenisse 2 zijn gedegradeerd. Maar het werd 4,5-3,5 en daarmee viel het doek voor RSR Iv T 3. Voor CSV 1 ging het in de laatste wedstrijd vooral om de eer, omdat we zo goed als zeker waren van de tweede plaats. Dat betekende dat we er tegen Fianchetto 1 vol tegen aan konden gaan. Dat gebeurde ditmaal vooral aan de lagere borden waar zowel Jaap Rusch als Paul van der Lee vanuit de opening op de vijandelijke koning afstormden. Het spande er vooral om wie als eerste zou winnen. Daar later meer over. Het eerste klaar was Winood Rampersad die inviel voor Roel Trimp en aan bord 6 met wit speelde tegen Bas van Driel (1895). Er kwam al snel een stelling op het bord, waarin weinig meer te beleven viel. Het remise voorstel van Winood werd direct aanvaard. Daarmee kwam de stand om 21.25 uur op 0,5-0,5. Even later om 21.35 uur bood Arie Verschoor (1944) met wit spelend remise aan tegen Jan Peter Bogers, die niet tevreden was over zijn stelling en dan ook grif accepteerde: 1-1. Aan bord 8 ontketende Paul van der Lee met wit tegen Ben Riksen (1792) na de lange rokade een pionnenstorm met de g- en h-pionnen tegen de zwarte koning, daarbij geholpen door alle zware stukken. De aanval sloeg snel door en om 21.45 uur was het 2-1. Vervolgens berustten om 22.25 uur Mark Vermeer (wit) en Jos Kruidenier (1895) aan bord 4 in remise na een gelijk opgaande strijd: 2,5-1,5. Aan bord 7 bonden René Mersch (1848) en Jaap Rusch de strijd aan. Nadat wit lang had gerokeerd opende Jaap de aanval op de witte koning met D+T+L. De verdediging kostte wit veel tijd. Toen Jaap er in slaagde zijn paard via h6 naar f5 te brengen, bracht wit noodgedwongen een kwaliteitsoffer. Dat betekende slechts uitstel van executie, zeker ook na de late rokade van Jaap. Om 22.20 uur had wit nog 9 minuten op zijn klok tegen ruim een uur voor Jaap. Om 22.30 uur was het einde daar, toen wit ook nog een stuk liet instaan: 3,5-1,5. Op dat moment vroeg ik me wel af of het team wel echt had afgestemd op de zomertijd. Want in vorige wedstrijden vielen er pas beslissingen na 23 uur! Inmiddels ontspon zich een interessant gevecht aan bord 1 tussen Ron Burgerhout (2041) met wit spelend tegen Léon Koster. Het gevecht speelde zich af over de beheersing van de open e-lijn en de benutting door zwart van de halfopen f-lijn. Inmiddels had wit erg veel tijd gebruikt om alle dreigingen te pareren en had nog 5 minuten over tegen 18 voor Léon. Léon offerde een loper op h3 en won er na een serie schaakjes een toren voor terug. Vervolgens wikkelde Léon af naar een gewonnen pionneneindspel door de kwaliteit terug te offeren en de dames te ruilen. Bijkomend voordeel was dat daarmee ook alle matdreigingen op de onderste rij werden uitgeschakeld. Na nog een paar zetten erkende Ron dat het eindspel verloren was: 4,5-1,5 en daarmee was Léon om 23.25 uur de matchwinnaar! Aan bord 5 speelden Martin van der Hidde (1884) met wit en Hans Hoornstra een lange tijd gelijk opgaande partij. Dat bracht Martin er toe om 23.15 uur remise aan te bieden. Hans speelde echter door en in wederzijdse tijdnood werden ineens een hele serie stukken afgeruild en na een schijnoffer op g1, resulteerde een stelling met een zwarte dame op h3 en een paard dat op f3 mat dreigde. Dat was teveel en om 23.30 uur werd het 5,5-1,5. Ten slotte bord 2 waar Stefan Tabak met wit de degens kruiste met Bart Voogt (1951). Beide spelers stelden de rokade uit. De gelijk opgaande strijd bracht Bart er toe om remise aan te bieden om 22.40 uur. Dat sloeg Stefan af, maar vervolgens kwam hij in moeilijkheden en dat kostte veel tijd. Om 23.15 had Stefan nog 4 minuten bedenktijd en Bart 15. Een kwartier later was dat 2 tegen 3 minuten en leek Stefan te gaan verliezen, maar de genadeslag bleef uit. Met steeds nog maar een paar seconden op de klok bleef Stefan in leven. Na een misgreep van Bart kon Stefan eeuwig schaak houden op de c-lijn. Daarmee was de eindstand op 6-2 beland en kroop Fianchetto door het oog van de naald. Opvallend was in deze wedstrijd dat Fianchetto geen tactische opstelling koos en dat de punten dit keer aan de lagere borden vielen: 3,5 uit 4.
Terugblikkend valt op dat over 7 wedstrijden gerekend Léon en Stefan iets sterkere tegenstand ontmoetten dan de andere spelers, maar dat het elkaar niet veel ontloopt. Uiteindelijk haalden Rokado en CSV evenveel bordpunten, maar legden we het af op matchpunten. Dat kan dus volgend seizoen beter! In maart 2016 bestaat CSV 80 jaar en het zou heel mooi zijn al we dat konden vieren met promotie naar de KNSB. Dat moet met dit team zeker kunnen lukken. Maar eerst verdedigt het RSB-bekerteam van CSV nog de beker in de finale tegen Rokado op vrijdag 10 april bij SO Rotterdam, Brasserie Dylans, Kralingseweg 224, 3062 CG in Rotterdam.