We mochten weer! Schaken met een echt bord, echte stukken, een echte klok en een tegenstander die je kunt aankijken. Maar ook met QR-codes en met je mondkapje op als je rondloopt om te kijken wat je teamgenoten ervan brouwen, wat toch een andere sfeer geeft. En zonder de koster van de kerk, want die was ziek, zodat wedstrijdleider Rob tevens barman was. Zonder pin en zonder bier, wat bij sommige spelers ondanks het vroege tijdstip toch wat teleurstelling teweeg bracht. Desondanks zat de sfeer er al snel goed in. Zowel de Leidenaren van LSG 4 als wij hadden er zin in en gingen goedgemutst achter het bord.
Op papier zijn we duidelijk favoriet. Wij staan nog steeds in de top 3 van de poule, terwijl LSG vecht om zich te handhaven. Bovendien spelen zij vandaag met drie invallers en moeten ze zelfs een bord leeg laten. Wij hebben één invaller: Jan-Peter (schrijver van dit verslag) speelt in plaats van Léon. Derk hoeft aan bord 8 niet te spelen en met dit cadeautje staan we dus meteen met 1-0 voor. Verder is het duidelijk dat iedereen de strijd aan wil gaan en dat er geen snelle remises komen. Na bijna 2,5 uur spelen staan op 4 van de 7 borden nog alle pionnen op het bord! Bij Reinoud en Ton is er één setje geslagen. Alleen bij Roel is het bord al wat leger.
Na die 2,5 uur maakt CSV echter een tussensprint. Ton (wit aan bord 4) komt met een aangename stelling uit de opening; hij heeft meer ruimte en meer activiteit (zie diagram 1). Als zijn tegenstander zich iets later met b5 wil loswrikken, valt Ton binnen. Er verschijnt een akelig wit pionnetje op c6. Dat staat zijn tegenstander behoorlijk in de weg en na een fout kost hem dat een stuk (zie diagram 2: Ton speelt hier Db4 met als dreiging Ld2, waar weinig tegen te doen is). Behoorlijk vlotte zege van Ton en 2-0.
Ook Roel maakt flink tempo. Na een zet of 8 heeft hij zelfs meer tijd op de klok dan waar hij mee begon. Ik vermoed dat hij probeert op 1:40 uit te komen! Zijn tegenstander heeft dan al een minuut of 30-40 nagedacht. Roel heeft een pion geofferd en in plaats van die terug te winnen, offert hij er nog een. Het is allemaal echter vrij thematisch, Roel snapt de stelling goed, staat actief, heeft open lijnen en diagonalen, wint de pionnen terug en valt binnen met zijn toren. Er is één moment waarop Roel nog wel heel goed op moet passen (zie diagram). Je zal toch maar Ld7 spelen?! Maar Roel doet het reeds geplande Ke7 en de zwarte activiteit in combinatie met de c-pion zorgen voor winst: 3-0.
Jan-Peter (zwart aan bord 3) komt iets minder uit de opening, maar zijn tegenstander pakt niet door. Als zijn tegenstander een afwikkeling mogelijk maakt, speelt Jan-Peter een gemeen tussenzetje, komen zijn stukken los en neemt hij het initiatief over. Hij speelt vrij snel (in het 1e diagram) a7-a5-a4 om de witte damevleugel lam te leggen. Dat blijkt een goede keuze. Nadat hij de witte dreiging op de koningsvleugel weet te pareren (met hulp van zijn tegenstander, die met f4 zijn eigen dame op d4 afsnijdt), ruilt Jan-Peter de dames is a4-a3 het laatste zetje om de witte stelling te ruïneren (zie het 2e diagram). De damevleugel stort in en Th3 en Lh4 doen voorlopig niet mee. Wit geeft meteen op en zo staat het 4-0.
Kat in het bakkie, zou je denken. Maar op de overgebleven borden is iedereen zo’n beetje in tijdnood. En de stellingen zijn allerminst duidelijk. Gelukkig hebben drie Leidenaren wat minder tijd dan de onzen. Van ons moet vooral Reinoud zich een beetje haasten. Wat hij overigens, zoals we van hem gewend zijn, niet doet. Het publiek zweet peentjes… Nou ja, publiek… zo druk is het natuurlijk niet in deze rare tijden. Uiteraard is onze andere sterinvaller Hans er wel, al hoeft hij vandaag niet aan te treden.
Thomas (zwart aan bord 7) zorgt voor het verlossende halfje. Hij staat de hele partij wat gedrongen, maar het evenwicht is nooit heel erg verbroken. In de slotstelling heeft zijn tegenstander waarschijnlijk een miniem plusje, maar hij heeft ook minder tijd. Er volgt een remise-aanbod wat Thomas graag accepteert: 4,5-0,5.
Reinoud (wit aan bord 2) heeft vanaf het begin een ingewikkelde stelling. Hij lijkt iets beter te staan, maar zijn tegenstander speelt een slim kwaliteitsoffer (Txf3) waarmee hij constante druk op Reinouds stelling krijgt en dreigingen van de dame en zwarte loper op h2 en g3. Reinoud verdedigt stug en kan door een fout van zijn tegenstander diens loper kapen. Daarna is het niet moeilijk meer. Reinoud wint ook nog een extra pion, laat voor de spanning zijn klok tot 3 seconden teruglopen, maar wint en zorgt voor de 5,5-0,5.
Bij Jessica (wit aan bord 6) kan het lange tijd alle kanten op. Het lijkt een gelijke stelling waar beide partijen mogelijkheden hebben. Jessica besluit (in het 1e diagram) met het agressieve g4 hxg4 h5 op de koningsvleugel aan te vallen. Het is niet duidelijk of het correct is, maar het zet in ieder geval de tegenstander onder druk. Het blijkt een praktisch goede keuze, want Jessica zet haar tegenstander enkele zetten later klem. Hij komt vast te staan met zijn torens en loper, kan nauwelijks meer een zet doen en geeft op (zie diagram): 6,5-0,5.
En dan is alleen Mark (zwart aan bord 1) nog bezig. Hij heeft de opening onderschat en staat na 5 zetten al niet al te best. Zijn tegenstander wordt wat al te optimistisch en Mark kan zich terugvechten in de partij. Er volgt een open fase met kansen voor beide zijden. De stelling vereist nauwkeurig spel, maar daarvoor ontbreekt bij beide spelers de bedenktijd. Mark mist ergens een sterke voortzetting en de toeschouwers speculeren druk over de kansen. Mark wikkelt in de tijdnoodfase helemaal verkeerd af en komt in een verloren eindspel terecht. Als toeschouwers hopen we dat de tegenstanders snel samen naar huis willen, want deze partij duurt een stuk langer dan de rest en het is al flink laat. Marks tegenstander zet echter stug door en wint het eindspel uiteindelijk eenvoudig.
Eindstand: 6,5-1,5. Daarmee staan we derde in de poule met 1 punt achterstand op de koplopers (maar met meer bordpunten!), die in de volgende ronde tegen elkaar moeten. Een deel van de spelers eet nog een traditioneel hapje bij het bekende Chinese restaurant om de hoek, waar we 35 jaar geleden ook al gingen eten. Tot slot is mij tijdens het etentje nadrukkelijk verzocht om in dit verslag op te nemen, dat Rob aangeboden heeft een originele Italiaanse barbecue voor ons team te bereiden, met een goed stukje vlees en volop voorgerechten. Waarvan acte!